Vandaag zijn we richting onze tweede stop in een nationaal park gereden, of eigenlijk, stop 2 en 3, aangezien het een dubbelpark is, Kings Canyon en Sequoia National Park. We hadden vanochtend de wekker om half 8 gezet en werden na een onrustige nacht (te koud, te warm) nog moe wakker. Na een lekkere douchebeurt pakten we de koffers in, gooiden de koelbox vol met ijs en gingen we op weg naar de check-out en het gratis ontbijt. Aangezien we niet zo’n hoge pet op hebben van gratis ontbijtjes, 
waren we dit keer blij verrast. Prima geregeld en zelf wafels bakken (favoriet van Gerrit!!). Helaas bleek de wafel minder lekker dan gedacht en om half 10 reden we met een gevulde buik Fresno uit.
Na een rustig ritje (opgeleukt met een mega-transport van een boot) kwamen we rond de middag bij de parken. Na eerst een stop in Kings Canyon te hebben gemaakt en daar de eerste grote Sequoia te hebben gezien (General Grand Tree). Wat ons meteen al opviel was dat er overal nog enorm veel sneeuw lag, soms wel pakken van 2 meter. De trails die we onderweg Sequoia park in tegen kwamen, waren hierdoor dan ook allemaal nog onbegaanbaar. We begonnen hierdoor wat stiller te worden; hebben wij domme Hollanders ons vergist in de hoogte (7000+ ft, 2100+ meter) en daardoor het nog koude weer? Ach, snel naar de Lodge, die in onze hoofden een weelde van luxe moest zijn en alle besneeuwde trails moest doen vergeten. Om even over 1 kwamen we aan bij onze slaapplaats en we kwamen binnen in een enorm grote zaal met achterin een grote openhaard (Iris kwijlde al weer). Het inchecken verliep vlugjes maar
erg gezellig was de entourage nog niet. Ook de kamer was de simpelste die we tot nu toe hadden. Wel konden we meteen bij de inbegrepen lunch aansluiten, die smaakte prima. Na onze koffers naar boven te hebben gesleept reden we verder Sequoia park in, op weg naar de General Sherman. Onderweg bleek onze vrees voor gesloten trails waarheid, er valt in dit park echt niet te lopen en het enige dat er te doen is, is het bekijken van het grootste levende wezen op aarde. Ook leuk, maar niet voor 2 dagen, we hebben immers 2 nachten in onze lodge geboekt. Hmmm, hoe pakken we dit aan.
Bij terugkomst vragen we of het mogelijk is om van onze 2 nachten er 1 te maken. Er wordt moeilijk gedaan, gebeld met hoger management en een tijdje later krijgen we groen licht, we kunnen morgen al uitchecken zonder extra kosten. Opgelucht gaan we van een vers gebakken taartje van het fantastische uitzicht genieten.
Na een rondje over het park en rond het (nog half bevroren) meertje te hebben gelopen is het tijd voor het dinner. Een prima buffet is door de trotse kok in elkaar geknutseld en we laten het ons prima smaken. Overigens is al het eten en drinken bij dit hotel
inbegrepen, Er staat 24 uur per dag eten voor het grijpen. Je mag zelfs de keuken in om daar de koelkast te plunderen om een middernacht-sandwich te bouwen. Vreemd maar wel erg leuk concept!
Vanavond hebben we ons lekker voor het haardvuur genesteld en na een paar bakken koffie en thee en de nodige wegenkaarten en reisschema’s te hebben bekeken, duiken we ons king-size bed in. Maar, niet voor een nieuw stukje op het blog te hebben gezet.
waren we dit keer blij verrast. Prima geregeld en zelf wafels bakken (favoriet van Gerrit!!). Helaas bleek de wafel minder lekker dan gedacht en om half 10 reden we met een gevulde buik Fresno uit.Na een rustig ritje (opgeleukt met een mega-transport van een boot) kwamen we rond de middag bij de parken. Na eerst een stop in Kings Canyon te hebben gemaakt en daar de eerste grote Sequoia te hebben gezien (General Grand Tree). Wat ons meteen al opviel was dat er overal nog enorm veel sneeuw lag, soms wel pakken van 2 meter. De trails die we onderweg Sequoia park in tegen kwamen, waren hierdoor dan ook allemaal nog onbegaanbaar. We begonnen hierdoor wat stiller te worden; hebben wij domme Hollanders ons vergist in de hoogte (7000+ ft, 2100+ meter) en daardoor het nog koude weer? Ach, snel naar de Lodge, die in onze hoofden een weelde van luxe moest zijn en alle besneeuwde trails moest doen vergeten. Om even over 1 kwamen we aan bij onze slaapplaats en we kwamen binnen in een enorm grote zaal met achterin een grote openhaard (Iris kwijlde al weer). Het inchecken verliep vlugjes maar
erg gezellig was de entourage nog niet. Ook de kamer was de simpelste die we tot nu toe hadden. Wel konden we meteen bij de inbegrepen lunch aansluiten, die smaakte prima. Na onze koffers naar boven te hebben gesleept reden we verder Sequoia park in, op weg naar de General Sherman. Onderweg bleek onze vrees voor gesloten trails waarheid, er valt in dit park echt niet te lopen en het enige dat er te doen is, is het bekijken van het grootste levende wezen op aarde. Ook leuk, maar niet voor 2 dagen, we hebben immers 2 nachten in onze lodge geboekt. Hmmm, hoe pakken we dit aan.Bij terugkomst vragen we of het mogelijk is om van onze 2 nachten er 1 te maken. Er wordt moeilijk gedaan, gebeld met hoger management en een tijdje later krijgen we groen licht, we kunnen morgen al uitchecken zonder extra kosten. Opgelucht gaan we van een vers gebakken taartje van het fantastische uitzicht genieten.
Na een rondje over het park en rond het (nog half bevroren) meertje te hebben gelopen is het tijd voor het dinner. Een prima buffet is door de trotse kok in elkaar geknutseld en we laten het ons prima smaken. Overigens is al het eten en drinken bij dit hotel
inbegrepen, Er staat 24 uur per dag eten voor het grijpen. Je mag zelfs de keuken in om daar de koelkast te plunderen om een middernacht-sandwich te bouwen. Vreemd maar wel erg leuk concept!Vanavond hebben we ons lekker voor het haardvuur genesteld en na een paar bakken koffie en thee en de nodige wegenkaarten en reisschema’s te hebben bekeken, duiken we ons king-size bed in. Maar, niet voor een nieuw stukje op het blog te hebben gezet.
