Vanmorgen hebben we Alcatraz bezocht. De earlybird trip (9:00uur vinden we niet heel erg ‘early’ overigens) hadden we in Nederland al via internet geboekt, dus we konden zo in de rij aansluiten. Het indrukwekkende eiland ligt midden in de bay van San Francisco, waardoor het voor de gevangenen een extra vervelend verblijf was. Alle stedelijke geluiden zijn hoorbaar en het lijkt erg aanlokkelijk om ‘even’ naar de overkant te zwemmen. Tijdens een tour waarin een vrijwilliger enthousiast en boeiend vertelde over de verschillende ontsnappingspogingen, komen we er achter dat het waarschijnlijk niemand gelukt is het eiland levend te verlaten. Al zijn we nu wel benieuwd naar de film ‘escape from Alcatraz’. Vervolgens nemen we een audiotour door de cellenblokken (zelfs in het Ned
erlands verkrijgbaar!) en zien en horen hoe de gevangenen hier leefden. Niet echt gezellig. Na drie uur ronddwalen nemen we de boot weer terug naar het vaste land. Net zoals de vaste bewoners van het eiland. We hadden er nooit bij stil gestaan, maar veel bewakers woonden met hun familie op het eiland en genoten van de uitzichten. Kinderen namen iedere ochtend de boot naar school en kwamen er ’s middags weer mee thuis.Bij terugkomst lunchen bij de Farmer Market, een overheerlijke hamburger zoals je die alleen in Amerika kunt krijgen. Alles vers en niks samengeperst vlees, gewoon echt gehakte beef. Met de Bart gaan we naar16th street, waar we naar Calumet ga. Een winkel die alle benodigdheden voor fotografen verkoopt (Mark had al wat research gedaan in NL). Omdat het toch best prijzig is (18-200mm kost $720), denk we nog even en gaan met de bus terug naar het centrum. In de bus schuif je wat dollies in een automaat en krijg je een kaartje van de chauffeur dat afgescheurd is tot de tijd dat het geldig is. Je moet het allemaal maar even weten. We lopen nog wat rond in de winkels bij Union Square, maar hebben al snel genoeg van het enorme aanbod aan spullen in Macy’s, Nordstorm en Bloomingdale. Bijna b
eschamend hoeveel spullen hier verkocht worden. Worden deze te dure merkkledingstukken ooit allemaal verkocht? Mark wil nog een broek-koop-poging doen bij Levi’s, maar al snel blijkt dat lengte 36 hier niet verkrijgbaar is (shipped to Europe) en bij Bananarepublic alleen verkrijgbaar via internet. Wel kopen we, eindelijk, een warm North Face fleech jack. Waarom hebben we dit niet een paar dagen eerder gedaan?! Bij Thai Bangkok, bij ons hotel om de hoek, eten we ons buikje rond. Jammie, wat is dat toch lekker!
erlands verkrijgbaar!) en zien en horen hoe de gevangenen hier leefden. Niet echt gezellig. Na drie uur ronddwalen nemen we de boot weer terug naar het vaste land. Net zoals de vaste bewoners van het eiland. We hadden er nooit bij stil gestaan, maar veel bewakers woonden met hun familie op het eiland en genoten van de uitzichten. Kinderen namen iedere ochtend de boot naar school en kwamen er ’s middags weer mee thuis.Bij terugkomst lunchen bij de Farmer Market, een overheerlijke hamburger zoals je die alleen in Amerika kunt krijgen. Alles vers en niks samengeperst vlees, gewoon echt gehakte beef. Met de Bart gaan we naar16th street, waar we naar Calumet ga. Een winkel die alle benodigdheden voor fotografen verkoopt (Mark had al wat research gedaan in NL). Omdat het toch best prijzig is (18-200mm kost $720), denk we nog even en gaan met de bus terug naar het centrum. In de bus schuif je wat dollies in een automaat en krijg je een kaartje van de chauffeur dat afgescheurd is tot de tijd dat het geldig is. Je moet het allemaal maar even weten. We lopen nog wat rond in de winkels bij Union Square, maar hebben al snel genoeg van het enorme aanbod aan spullen in Macy’s, Nordstorm en Bloomingdale. Bijna b
eschamend hoeveel spullen hier verkocht worden. Worden deze te dure merkkledingstukken ooit allemaal verkocht? Mark wil nog een broek-koop-poging doen bij Levi’s, maar al snel blijkt dat lengte 36 hier niet verkrijgbaar is (shipped to Europe) en bij Bananarepublic alleen verkrijgbaar via internet. Wel kopen we, eindelijk, een warm North Face fleech jack. Waarom hebben we dit niet een paar dagen eerder gedaan?! Bij Thai Bangkok, bij ons hotel om de hoek, eten we ons buikje rond. Jammie, wat is dat toch lekker!